LINE : @88service
หลังจากที่มีแฟนบอลท่านหนึ่ง เสนอว่า ไทยลีก ควรจะมีการแก้ปัญหาในเรื่องของกองหน้า ที่มีตัวเลือกค่อนข้างน้อยในทีมชาติไทย ว่าให้มีการบังคับโควตากองหน้าชาวไทย ลงสนาม 1 คน และไม่ให้กองหน้าต่างชาติลงพร้อมกัน 2 คน เพื่อให้กองหน้าชาวไทยได้มีโอกาสลงสนามและโชว์ฝีมือมากขึ้น
สำหรับแอดมินแล้ว แอดมินมองว่าการแก้ปัญหากองหน้าไทยด้วยวิธีนี้ ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ต้นเหตุสักเท่าไหร่นัก
การบังคับให้สโมสรส่งนักเตะไทยลงสนามในโควตาต่างๆ ทั้งการบังคับให้แต่ละทีมส่งผู้เล่นเยาวชน หรืออะไรก็แล้วแต่ แอดมินมองว่าเปรียบเสมือนการ “ให้ท้าย” และ “ตามใจ” มากเกินไป
เมื่อคุณกำหนดโควตาต่างๆ เพื่อที่จะเป็นการเปิดพื้นที่ให้นักเตะไทยได้ลงสนาม นักเตะที่ลงสนาม(บางคน) ก็ลงไปเล่นแบบไม่ตั้งตั้งใจ ไม่เต็มที่ ไร้ความกระหาย เพราะคิดว่า “ยังไงก็ได้ลงอยู่แล้ว เขามีพื้นที่ให้พวกเราแล้วนี่”
สิ่งที่ควรจะแก้มากที่สุด ณ เวลานี้ ก็คือ “ทัศนคติ” ของนักฟุตบอลไทย!!!
นักฟุตบอลไทยสมัยนี้ หลายๆ คน เวลาซ้อม ก็ซ้อมแบบไม่เต็มที่ ไม่มีความหวัง ไม่มีแรงจูงใจ ลงสนามไปบางคนก็เดินเล่น และหลายๆ คน ก็ใช้ชีวิตแบบไม่ได้มองถึงอนาคต เพราะคิดว่าตัวเองทำความฝันจบไปแล้ว คือ “การเป็นนักฟุตบอล!!!”
ยิ่งบางคน สมัยเป็นเยาวชน คว้าแชมป์คว้าความสำเร็จมามากมาย แต่พอขึ้นเล่นในชุดใหญ่ กลับเบียดแย่งตัวจริงไม่ได้ เพราะความกระหายในความสำเร็จมันไม่มี เนื่องจากผ่านความสำเร็จมามากมายแล้ว เลยคิดว่าความสำเร็จที่ตัวเองเคยได้ จะเป็นดีกรีติดลงในโปรไฟล์ หมดสัญญากับทีมนี้ เดี๋ยวก็ไปอยู่กับทีมใหม่ ใครๆ เขาก็รับ เพราประวัติ(บนหน้ากระดาษ)สวยหรู
แต่เมื่อเราหันไปมองในฟุตบอลยุโรป เบื้องหลังของนักเตะชื่อดังหลายๆ คน ล้วนต้องต่อสู้เพื่อตำแหน่งตัวจริงทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ไม่ต้องรอใครมามอบโอกาส ไม่ต้องรอลีกมาเพิ่มโควต้า เปิดพื้นที่ให้ ทุกคนต้องไขว่คว้าหามาเองทั้งสิ้น
และสโมสรในยุโรป เขาไม่ได้ดูที่ดีกรี หรือความสำเร็จที่เคยได้มาในโปรไฟล์ แต่เขาตัดสินทุกอย่างจาก “ปัจจุบัน” ล้วนๆ ถึงคุณจะผ่านความสำเร็จมามากแค่ไหน ถ้าคุณมาอยู่ในทีมแล้วไม่ตั้งใจ ไม่ดึงศักยภาพตัวเองออกมาใช้ให้ดีที่สุด คุณก็หมดประโยชน์
แต่พอเรากลับมามองที่ฟุตบอลไทย พอผลงานทีมชาติในรุ่นเยาวชนไม่เข้าตา เราก็แก้ปัญหาด้วยการบังคับให้ลีกมีโควตาส่งผู้เล่นเยาวชนในแต่ละทีม เพื่อให้นักเตะเยาวชนเหล่านั้นได้ลงสนาม
การทำแบบนี้ เปรียบเสมือนสำนวนไทยที่เคยกล่าวไว้ว่า “พ่อแม่รังแกฉัน” คือเมื่อลูกทำตัวขี้เกียจ แต่แทนที่พ่อแม่จะสอนให้ลูกขยัน กลับให้ท้ายลูก แถมตามใจให้โอกาสลูกมากกว่าเดิมอีก
เหมือนกับฟุตบอลไทย แทนที่จะใช้โควตาเพื่อให้โอกาส ทำไมไม่เลือกที่จะให้โค้ชไปปรับแก้ทัศนคติของนักฟุตบอลเยาวชน ให้ขยันซ้อม ส่วนตัวนักเตะเอง ก็ต้องมีพฤติกรรมนอกสนามที่ดี ไม่ดื่มของมึนเมา ควบคุมอาหาร ฟิตร่างกายไม่ปล่อยเนื้อปล่อยตัว เพื่อที่จะยกระดับตัวเองให้เป็นผู้เล่นที่สำคัญของโค้ช เวลาโค้ชจะเลือกลงสนาม
แอดมินอยากจะบอกนักฟุตบอลไทย ทั้งเยาวชนและผู้ใหญ่ ทุกๆ คนว่า จงทำให้ตัวเองเป็น “คนสำคัญ” ไม่ใช่อยู่ในทีมและกินเงินเดือน เบี้ยซ้อมไปวันๆ ยิ่งในยุคโควิด แต่ละทีมต้องลดค่าใช้จ่ายแบบนี้ ยิ่งต้องทำให้ตัวเองเป็นคนสำคัญมากที่สุด ให้คนที่จ่ายเงินเขาคิดว่าคุ้มค่าที่จ้างเรา
ถ้าอยากให้นักฟุตบอลไทยสู้ต่างชาติได้ การลดโควตาต่างชาติ และเพิ่มพื้นที่ให้นักเตะไทยไม่ใช่หนทางที่ถูกต้อง แต่การปรับทัศนคติให้นักเตะไทยกลายเป็นนักสู้ เบียดแย่งพื้นที่ในทีม ยึดตำแหน่งตัวจริงมาให้ได้ คือสิ่งที่สำคัญที่สุด
ฝากไว้เพียงเท่านี้ครับ
แอดมิน Ufadb88
Cr. ภาพ : Buriram United
